Escalante, Burr Trail, Capitol Reef

Escalante Petrified Forest State Park

De tijd dringt! Ook voor wereldreizigers die eigenlijk geen agenda hebben: we moeten wel degelijk rekening houden met de agenda van anderen. In dit geval met de agenda van zo'n beetje iedereen in de VS: aanstaand weekend is het weekend van Memorial Day.

Van te voren zijn we gewaarschuwd dat dit het allerdrukste weekend van het hele jaar is. Te vergelijken met Pinksterweekend in Nederland.

We zijn gewaarschuwd om op tijd een camping te zoeken en daar dan een aantal dagen te blijven. Zo gezegd zo gedaan! Al heel vroeg rijden we op woensdag richting Escalante. We hebben daar een camping uitgezocht aan een klein stuwmeertje (Wide Hollow reservoir), aan de rand van een versteend bos (petrified forest).

Voor twaalven komen we aan op de camping. VOL!!!! Misschien mogen we vannacht op de overflow staan, maar dat kunnen ze ons pas rond 4 uur 's middags laten weten: een parkeerstrook aan het water, vol in de zon, minimaal 35 graden. Wel een mooi uitzicht.

Uitzicht vanaf de overflow op Wide Hollow Reservoir, Escalante

Wat nu? Eerst maar een tijdje niks, lunchen, hangen en dan eens naar een alternatief kijken. We hebben immers alle tijd....
Als we rond 15.00 uur hebben besloten om toch maar naar een andere camping te gaan zoeken, gaat Hans toch nog even vragen hoe laat nu precies de overflow open zou gaan. En........15 minuten geleden was er onverwacht iemand van de camping vertrokken!!! Wij helemaal blij! 

Strike a Pose - in dit geval bij ons campingplekje.
De witte heuvel op de achtergrond is een versteende duin. Maar dat terzijde ...

Zo blij, dat we er zelfs een filmpje van hebben gemaakt: klik!

We staan hier 6 nachten. In het dorpje Escalante ontdekken we dat outdoor-zaak The Outfitters ook een heerlijk eetcafé heeft, waar de koffie uitstekend is. De website is hier: klik! Vervolgens komen we er achter dat ze glutenvrije pizza's hebben en....glutenvrij bier!!!!!

Al snel is er een tweetal smoezen verzonnen om er te gaan eten: 1. Over een maand hebben we ons geregistreerd partnerschap te vieren en 2. Het zou pas de derde keer zijn tijdens deze wereldreis dat we uit eten gaan. Belachelijk natuurlijk!

En het was heerlijk!

Olijk duo aan de dis.

Zien we er ondervoed uit of zo? Soms lijkt het er op. Een avond waren we bezig ons maal klaar te zetten. Op de bordjes lag het begin: wat noten, zaden en wortels. Bij de buren hadden ze al gegeten en er was wat over. Blijkbaar straalden wij een enorme trek uit, want we kregen een grote schaal met gerookte kip en aardappelen met kaas cadeau. Het smaakte heerlijk! Dat bordje met noten en wortels vond de gulle gever maar niks, zei hij.

Cadeautje van de buren. De volgende dag kregen we van een andere buurman ook nog
een enorme bak met baked beans en kip! Marleen kreeg allerlei glutenvrij voedsel.

Escalante Petrified Forest

De heuvel boven de camping bevat een bijzonder bos: een versteend bos. De wandeling door dit bos was heel mooi en op een bepaalde manier ook verdrietig. 

Stel je toch eens een groot bos voor dat volledig overstroomd werd. Dit gebeurde hier ongeveer 135 tot 155 miljoen jaar geleden. De bomen werden snel onder modder begraven. Grondwater stroomde jarenlang langs deze bomen en omdat er een zuurstofvrije omgeving was, rotten de bomen niet weg. Mineralen in het grondwater namen de plaats in van het oorspronkelijke weefsel. Uiteindelijk ontstonden versteende bomen; de kleuren komen van de verschillende mineralen. Geologische processen tilden het gesteente waarin de bomen zaten op en verbogen het, waardoor de boomstammen in stukken braken.

Versteende boomstronk waarin je de jaarringen nog kunt zien.

En waarom was de wandeling ook verdrietig? Een eeuw geleden was het versteende bos twee keer zo groot, er lag twee keer zo veel materiaal. Dat is allemaal meegenomen. Door bezoekers gestolen. Van wie? Van alle huidige en toekomstige bezoekers. Triest maar waar.

Escalante Natural bridge

Een stukje rijden ten noorden van Escalante loopt een mooie trail langs en over de Escalante river, naar een natuurlijke brug in het gesteente. Om de hitte voor te zijn, vertrekken we al vroeg in de morgen. Voor Marleen wordt het de eerste grote natuurlijke brug die ze zou zien!

Tijdens deze trail zouden we vier keer de rivier moeten doorwaden, nou ... daar dachten wij een beetje anders over. Op allerlei creatieve manieren weten we het doorwaden te omzeilen, door via stenen en boomstammetjes te lopen. De laatste keer moeten we er wel aan geloven, maar inmiddels is het al zo warm dat de voeten snel drogen. Als cadeautje krijgen we een prachtige brug te zien: 

Escalante Natural bridge

Zoetekauwers

Veel in Amerika is groter dan elders. Zo ook de omvang van sommige mensen. Niet gek in een land waar potten pindakaas, mayonaise, tomatenketchup e.d. te koop zijn in gallon-formaat: 3,8 liter. Toch is ook hier een overtreffende trap te vinden. Suikerzakje sparen?

Zakje suiker ....

 

Burr Trail Road

Het volgende nationale park op de lijst is Capitol Reef. Er leiden verschillende wegen naar dit park, de mooiste moet de Burr Trail road zijn, deels verhard en deels onverhard, een weg dwars door de Waterpocket Fold, een 160 km lange rug van opgeduwd gesteende die van noord naar zuid door Capitol Reef loopt (Engelstalige website: klik!). Erosie heeft diepe canyons en bijzondere rotsformaties in de rug uitgesleten.

Een kleine slotcanyon langs de route

Laatste stukje Burr Trail road, de afdaling vanaf de Waterpocket Fold, Capitol Reef.
De weg wordt naar het noorden vervolgd en heet dan Notom-Bullfrog Rd.

De hele rit is een van onze mooiste ooit. We blijven uitstappen om te kijken en foto's te maken en een video (klik!) te nemen. De werkelijkheid is niet te vangen - uiteindelijk doen we zes uur over een tocht die sneller kan (in 2 uur), maar niet sneller hoeft!

De Waterpocket Fold, vlakbij de ingang van Capitol Reef NP

 

Capitol Reef NP

The Twins. het witte gesteente is harder dan het rode en 'beschermt' het rode tegen meer erosie.

Chimney Rock

Net zoals op de eerdere nationale parken, is de camping in Capitol Reef maanden van te voren al vol. We zoeken daarom opnieuw een camping buiten het park. Tot onze verbazing blijkt Sleepy Hollow Campground (een link naar de site op Google Maps: klik!) helemaal leeg. Geen hond! Pas laat op de avond komt er een tweede stel gasten. Onbegrijpelijk maar waar. Anyway, de rit van en naar Capitol reef is prachtig, met een landschap dat je gewoon niet kunt verzinnen.

Het landschap achter Sleepy Hollow Campground, Capitol Reef

Een van de iconische heuvels van Capitol Reef

De volgende boog op het lijstje komt er aan! Het is Hickman Bridge en het is een fraai exemplaar. De wandelroute er naar toe is een makkie, het in beeld brengen van de boog is een stuk lastiger. Voor je het weet 'hangt' het ding recht vlak voor je en de boog helemaal vangen wordt dan lastig.

Hickman Bridge, Capitol Reef NP

Laagjes ...

We willen graag een lange smalle canyon door lopen, maar het weer verslechterd in rap tempo. Op de parkeerplaats bij de trailhead doen we de lunch in de auto, terwijl de wind en de hagel op ons neerkletteren. Eitje, want wij zitten lekker binnen!

Wanneer het even later opklaart besluiten we van de voorgenomen wandeling af te zien en de mooie tocht heen en terug door de Great Wash te doen (een wash is een meestal droge bedding waar tijdens flash floods regenwater doorheen gutst.)

Rock Squirrel

In de Great Wash, Capitol Reef NP

Erosie op kleine en grote schaal in de Great Wash

We hebben ook een korte video-impressie: klik! Na de tocht door de Great Wash slapen we nog een nachtje op Sleepy Hollow en gaan dan verder met onze tocht, waarbij we natuur zien die ons blijft verbazen. Op naar het volgende park: Arches National Park bij Moab. En het landschap? Het blijft indrukwekkend. Doe maar eens klik!