Arches National Park en Dinosaur Trail

Arches National Park

Na inmiddels al maanden in een soort van roes te leven, waarbij we van de ene verbazing in de andere verbazing vallen, denk je dat het nu wel eens een keer zal gaan stoppen. Nee dus, we gaan nog gewoon door.
Onderweg van Escalante naar Arches staan onze monden regelmatig langdurig open, vanwege al het moois dat we onderweg zien. Veel vragen komen boven bij het zien van de bijzondere landschappen die er aan ons voorbijtrekken. Hoe is het in hemelsnaam allemaal zo ontstaan? Marleen heeft het er even over: klik!

Zodra we in de buurt komen van Moab, een druk stadje vol met toeristen en verhuurbedrijven van jeeps en dune buggies, gaan we eerst op zoek naar de camping die we van te voren bedacht hadden. Als we daar aankomen, blijkt er plek voldoende te zijn. Helaas zijn de paar plekken met schaduw al bezet. Ach wat geeft het dan maar in de zon, het is overigens maar een graad of 35. De wind laat zich overigens ook goed horen, we kunnen elkaar nauwelijks nog verstaan. We denken dat we wel een schaduwplekje kunnen maken door ons zeil op te hangen. De bedoeling was om eerst even te lunchen en daarna Arches NP te gaan bezoeken. Na veel gestoei en een aantal goede gesprekken met onze lieve Heer, besluiten we dat dit toch niet de juiste plek voor ons is. Hans wacht bij de spullen en Marleen rijdt in de auto een paar honderd meter verder om de camping daar te inspecteren. Als ze terugkomt geeft ze aan dat het een optie zou kunnen zijn, maar dat het niet helemaal goed voelt. Daar komt ook nog bij, dat er een inloop wc is. Ja mensen, het leven van een reiziger gaat niet altijd over rozen. Een walk-in toilet, wie bedenkt zoiets, inloop winkel, inloop camping, inloop loterij, maar een inloop wc? Gewoon alles open, geen deur, wel een soort van schuttinkje, dat dan weer wel en ook een bordje dat ergens aan de zijkant hangt en wat je kunt omdraaien (mocht je in de gelukkige omstandigheid zijn dat je dit bordje überhaupt ziet), waardoor er occupied komt te staan. Nou Marleen had dit bordje in ieder geval niet gezien en liep zo de inloop wc binnen.......gelukkig bleek de wc niet bezet.

Dus, vertrouw op je gevoel, pak je boeltje bij elkaar en rijd naar de volgende camping!
En ja hoor, veel beter, door bomen veel meer beschutting tegen de wind en de zon! Alleen geen water en geen douches, dus daar moeten we nog een oplossing voor vinden.

Op naar Arches!

Courthouse Towers (met wat voor ons betreft, links boven: Nefertiti).

Hier het Courthouse aan de linkerkant gezien.

En hier het Courthouse aan de rechterkant gezien.

Balanced Rock

Voordat we de ondergaande zon gaan bekijken, eerst nog even eten koken.

Na het bewonderen van de zonsondergang, in combinatie met de bijzondere rotsformaties, rijden we terug naar het bezoekerscentrum. Het centrum is inmiddels al dicht, maar de restrooms kunnen dag en nacht gebruikt worden. En wij dus weer met het vertrouwde pannetje onder de arm en een fles warm water (die de hele dag onder de voorruit heeft gelegen om op te warmen), op naar de family-room waar voldoende ruimte is om onze bezwete lichamen op te frissen. Je wordt steeds creatiever tijdens zo'n reis! Daarna kunnen we buiten het bezoekerscentrum al onze waterflessen vullen. Hartstikke fijn, zo'n gratis service!

Er zijn verschillende redenen waarom we steeds vroeger opstaan om te gaan wandelen. 
1. We willen de hitte voor zijn; 2. We willen de drukte omzeilen en 3. We willen graag mooi licht hebben voor de foto's. Zo gezegd zo gedaan: de volgende ochtend loopt om 4:30 de wekker af en rond 5:30 zijn we op plaatst van bestemming: de start van de Devil's Garden trail. De maan zie je nog aan de hemel staan wanneer de zon al aan het opkomen is. Een prachtig gezicht!

Het eerste doel is 'Landscape Arch'. In 1981 is Hans hier voor het eerst geweest. Een korte mijmering op video: klik! In die tijd mocht hij nog helemaal naar boven klimmen om onder de arch door te lopen. De geluksvogel! Tegenwoordig mag dat dus niet meer. Er staat ruim voor de arch een hek waarvan het de bedoeling is, dat je daar achter blijft staan. Wij als gehoorzame burgers, hum, hum, houden ons daar netjes aan. Gezien het aantal menselijke voetsporen die er te ontdekken vallen, zijn wij misschien wel een van de weinigen in ons soort of er moet een nog niet eerder ontdekte diersoort zijn met dezelfde voetafdruk als wij mensen. Wie zal het weten...

Landscape Arch.

Het is een zeer indrukwekkende lange boog. De boog heeft een reikwijdte van bijna 90m. In 1991 viel een stuk rots van 18 meter lang, ruim 3 meter breed en ruim een meter dik van Landscape Arch af, rechts aan de zijkant. Wat overbleef was een nog dunnere boog. In 2005 stortte overigens de Wall Arch in.

Op deze foto's zie je de zogenaamde fins. Lange smalle rotsen.

Double O Arch, de onderste 'O'.

Double O Arch, de bovenste 'O'.

Ontstaan van de bruggen en bogen

Het gebied waar we zijn was lang gelden een grote woestijn. Het zand werd door steeds meer nieuw materiaal bedekt. Door de grote druk werd het zand gecomprimeerd en omdat de zandkorrels rond waren, ontstonden er allemaal kleine ruimtes tussen de korrels waardoor er poreus zandsteen ontstond. Diep onder deze laag was ooit een zoutlaag. Door zware druk wordt het zout omhoog geperst tot zoutkoepels, die spleten en breuken in het zandsteen veroorzaakten. Vooral door erosie via water, worden de lagen in het zandsteen uitgesleten en uiteindelijk kunnen de bogen ontstaan. Een natuurlijke brug (bridge) ontstaat door water-erosie; een boog (arch) door wind-erosie. Hieronder een foto uit een folder:

In Devils garden

Private Arch.

Private Arch, gezien vanaf de andere kant.

Partition Arch.

Navajo Arch.

Pine tree Arch.

Skyline Arch.

Er zijn meer dan 2000 gedocumenteerde natuurlijke bruggen.
Als je van de ene naar de andere boog loopt, blijf je je verbazen over de vorm, hoeveelheid, grootte, zo mooi allemaal.

Moab

Na zoveel bogen, bruggen en gaten heb je wel eens zin in een bakkie! Met lekkers! Glutenvrij! Moab heeft het: de Garage (website: klik!). Geweldige koffie, meer dan lekkere kokosmakronen, supersnel WiFi. De Garage verkoopt ook ijs en de maaltijden die we hebben gezien zagen er superlekker uit, maar beide hebben we niet geprobeerd.
Nog zo'n topper: Moab Gearheads, een goede outdoor-winkel (website: klik!). Kun je gratis water bijvullen en het is de winkel waar wij onze heerlijke rechthoekige klamboe gekocht hebben, waar we sinds dat moment vaak onder geslapen hebben. Het gevoel van in de openlucht onder de sterren slapen: hemels!
En het houdt niet op: biologische waren kopen? Bulk zaden, meel, muesli? Ga vanaf de Garage rechtsom en je ziet de Moonflower Community Coop (website: klik!). Redelijke prijzen, aardige mensen, en je kunt er ook verantwoorde koffie drinken en internetten.

De volgende dag besluiten we om een rit te maken door de bergen van Manti-La Sal. Mooi om te zien dat wanneer je naar hoger gelegen gebieden gaat, dat er ineens weer veel meer bloeit.Het uitzicht op de vlakte beneden is adembenemend.

Uitzicht vanaf Manti-La Sal

We besluiten om aan het eind van de dag in de bergen warm te gaan eten en zoeken de picknickplek die aangegeven staat op de kaart. Het is ietwat vergane glorie en het gras staat al 2 kontjes hoog, maar zoals we zijn, wat kan ons het schelen, ook de waarschuwen over beren laten we maar gaan. Het is er heerlijk rustig en als we heel eerlijk zijn, mag er best wel een beer langs lopen, lees goed, langslopen. Een beer is het niet geworden, wel de Northern flicker, een prachtige spechtensoort! En wat een mooie Nederlandse naam: gouden grondspecht! (linkje naar de Engelstalige Wikipedia: klik!).
Na ons 'diner' besluiten we ook hier maar weer met ons pannetje en de fles met het opgewarmde water in de weer te gaan. Zodat we op de camping zo ons bed in kunnen.

Penstemon Firecracker (Penstemon Eatonii, Slangenkop)

Lathyrus brachycalyx

Western Tiger Swallowtail/Papilio Rutulus

De volgende dag zetten we ons bezoek aan Arches voort. Wat een bijzondere wereld, we blijven ons verbazen over de prachtige bogen.

North Window.

South Window.

Turret Arch.

Double Arch.

Delicate Arch...

hebben we in eerste instantie vanaf een grote afstand gezien. We hebben besloten om aan het eind van de dag, de steile route naar Delicate Arch te nemen om de magnifieke boog van dichtbij te bewonderen. Aangezien we nog steeds niet echt goed gewend zijn aan het tempo waarmee hier de zon onder gaat, blijkt al snel dat we de pas er flink in moeten zetten willen we de boog nog in zijn volle glorie kunnen zien. Gelukkig zijn we net allebei 24 geworden en is dit voor ons een eitje, hijg, puf, hijg, puf maar............we zijn op tijd en worden beloond met een prachtig in het licht staande Delicate Arch!

Jong duo bij de prachtige Delicate Arch.

Three Gossips aan de linkerkant en rechts Sheep Rock.

Het was echt een prachtig park met hele bijzondere bogen. Als je gaat, ga dan vroeg, heel vroeg, na 9 uur sta je al in de file voor de ingang van het park. Of laat in de middag.

Dinosaur Trail

De dinosaur trail! Moet je je voorstellen, een trail waar miljoenen jaren geleden de dinosaurussen liepen. Fantastisch!

We gaan naar een gebied waar ongeveer 112 miljoen jaar geleden de omgeving bestond uit een moddervlakte waar een ondiep meer aan het opdrogen was. De modder was overdekt met een laag algen. Uiteindelijk zijn deze modderlagen en algen versteend. In de versteende lagen vind je de pootafdrukken van de dinosaurussen.

Met een beetje fantasie zie je ze lopen ...

Fence lizard (haagleguaan)

Petroglyfen gemaakt door de Fremont People, ongeveer 5000 jaar geleden.

Heel bijzonder om te zien. Ook heel bijzonder was, dat er bij alle petroglyfen die we gezien hebben, mensen van deze tijd hun eigen brandmerkje graag achter lieten, door er vlakbij bijvoorbeeld hun initialen in het gesteente te krassen. Het meest ongelooflijke was eigenlijk wel iemand die om een tekening een roos van geweerschoten had geknald.

Na een diepe zucht om zoveel domheid was het ook nu weer tijd om verder te gaan. Omdat we ondertussen best toe waren aan een echte opfrisbeurt (lekker douchen!), gingen we naar de KOA-camping net buiten Moab, waar we dankzij een aardige receptioniste niet $ 8,- pp maar $8,- samen hoefden te betalen om de boel eens lekker af te schrobben. Helemaal schoongepoetst reden we daarna verder, richting Canyonlands!