zondag 2 december 2018

Dénia en omgeving: ideaal voor pensionado's in-spe

Oefenen: hoe doe je pensionado?

Welkom op camping Los Pinos in Dénia. We hadden van te voren via de mail even naar de tarieven gevraagd en kregen tot ons genoegen te horen dat we in het pensionado-tarief zouden vallen. Heerlijk. € 12,50 per dag inclusief alles.
Camping Los Pinos, Dénia
Actiefoto van een pensionado.
En daar zitten we nu al een tijdje tussen de collega's. Beetje te oefenen op het pensionado-schap. Elke dag meerdere wandelingetjes langs de kust of over het rotsplateau om de hoek - de stappenteller moet boven de 15000 komen ander is het fout! 😉
Torre del Gerro, Dénia
Torre del Gerro: een oude uitkijktoren bovenop het plateau achter de camping.
Meerdere keren per week ons target.
Uiteraard is er een niet onaanzienlijk verschil tussen ons aan de ene kant en hen aan de andere: wij zitten in een tent, zij in campers of caravans, variërend van groot tot zeer groot (de reuze bakbeesten uit de VS hebben we hier nog niet gezien; de plaatsen zijn er ook niet groot genoeg voor). Het hoge camper en caravan-gehalte leidt tot een bijzonder fenomeen dat we nog niet eerder zo duidelijk hebben waargenomen: je hoort 's avonds bijna niets meer. Vroeger hoorde je flarden van gesprekken, of gelach, nu zit iedereen binnen en worden gezellige geluiden gesmoord. 

Het is trouwens niet elke avond een genoegen om in de tent te bivakkeren. Geheel tegen de verwachting in kan het hier 's avonds flink afkoelen. Gelukkig hebben we zo'n beetje de eerste dag al een kleine verwarming gekocht: 1000 - 2000 W. Perfect machientje! Met zwengelstand! 
Onze eerste redder in nood
Het was afrekenen en snel terug naar de camping om ons nieuwe kleinood aan te sluiten. Dat ging helemaal goed, een tijdje. Toen deed-ie het niet meer. De waterkoker ook niet en de batterijoplader evenmin, Stoppen doorgeslagen. Een meer ervaren campinggast wist waar de stoppenkast was, zette de boel weer om en kon die actie weer herhalen toen het kacheltje weer aangezet werd. Wij waren de boosdoener! Gelukkig niet ons kacheltje, maar ons verloopsnoer: door de regen van de afgelopen nacht was de boel flink nat geworden en dit had kortsluiting veroorzaakt. Het verloopstuk moest compleet gesloopt worden om de vastgesmolten stekker eruit te breken. Dankzij de gereedschapskist van de overbuurman Roland lukte dat. De vader van Hans, zelf electriciën, zal vanaf zijn wolkje in de hemel hoofdschuddend hebben toegekeken op zoveel gepruts van zijn zoon...

Zaten wij even mooi zonder kacheltje! Dat wordt survivallen, dachten we. Alle kleren aan en 's avonds een slaapzak om de benen. Gelukkig hadden we schatten van overburen, die niet alleen een puike gereedschapskist bij zich hadden, maar ook een reservekacheltje waar wij nu al een paar weken van mogen genieten!


Dénia

Dénia is een bijzonder plaatsje. Niet heel mooi, oud of authentiek. Vrij vol met (gedurende de periode dat wij er waren) afgesloten appartementencomplexen. Redelijk wat verkeer. Maar toch ... vanaf het centrum kun je tot ruim voorbij onze camping vrijwel volledig over een mooie boulevard lopen, een kleine vijf kilometer die voor het grootste deel autovrij is. En omdat-ie er is en zo mooi ligt, wordt de boulevard goed gebruikt. Door gewone wandelaars en hardlopers, hondenuitlaters en weekendflaneerders, pensionado's en pensionada's, locals met een doelloze pauze of onderweg naar een van de drie restaurants. We hebben een kleine video, waar ook nog even wordt teruggegaan naar onze lieve buren van het kacheltje: klik!
  
Een speels vuurtorentje.
Jop heeft deze in het klein!

Buddha Sol
Buddha Sol. Heerlijk plekje op het havenhoofd.

Middellandse Zee vanaf de lange wandelboulevard.
Boodschappen halen is niet altijd een feest, zo weet iedereen die de SRV-reclame van vroeger nog kent (Boodschappen halen, 't is soms geen pretje enzovoorts), maar hier in Spanje is het echt een feest voor de portemonnee. Is de (uit Frankrijk overgewaaide) Carrefour grotendeels "normaal" geprijsd, de (uit Duitsland overgewaaide) Lidl is flink goedkoper dan in Nederland (behalve de biologische chocolade. Stom.), de echt Spaanse Mercadona is niet te verslaan, zeker omdat ze onze vriend voor de late avond hebben: Pacharán. Alleen wel jammer dat ze geen bio-spullen hebben, die heeft de Lidl dan weer wel (muesli, thee, koffie, eieren, koekjes, roggebrood, wijn en zo nog wat). Bewegende beelden bij de onderstaande foto: klik!

Heerlijke perssinaasappels van de Mercadona.

Boulevard van Dénia
Op de boulevard, vlak bij de jachthaven van Dénia

Kerkdeur in het centrum van Dénia.


Mooi spandoek zou je zeggen ... de boodschap heeft een minder fraaie achtergrond.
Het is een oproep tegen huiselijk geweld tegen vrouwen.
 




Is al gezegd dat het hier af en toe regent en dat de afwatering niet overal even goed werkt? Zo ontstaat hier en daar een leuk speelvijvertje, zoals op onderstaande foto. We hebben er twee video's van. Op de eerste gaat uw chauffeuse langzaam en voorzichtig door het water. Op de tweede video is duidelijk dat ze teruggereden is en de plas met veel hogere snelheid doorklieft. Waarom? Omdat het leuk is en het kan! Hier nr 1: klik! en nummer 2: klik!

Zo'n plas is altijd leuk!



Zicht op de Middellandse Zee. We hebben ook flinke storm meegemaakt. Dan is er altijd wel een groepje surfers in het water te vinden.







Vlakbij een grot die hier iets om de hoek lag ... helaas konden we vanwege het hoge water niet verder kijken. Dan maar weer doorlopen, omhoog naar het plateau boven de camping. We hebben een mooi stukje video van deze belevenis! klik!


Montgó

Montgó

Achter de camping en beeldbepalend voor de directe omgeving is Montgó. Een prachtige kartspuist van ruim 750 meter hoog, onderdeel van het Montgó natuurreservaat. We moeten hier echt een keer in de lente naar toe: zó veel bloemen en vogels zijn er dan! Bijvoorbeeld: meer dan 650 soorten beschermde wilde planten. Geïnteresseerd? Kijk hier dan maar eens even: klik! 
We vallen de hoge puist op twee verschillende dagen van twee verschillende kanten aan: eerst vanaf Jesus Pobre aan de noordzijde, daarna vanuit de zuid, vanaf Ermitá del Pare Pere. Beide keren een prachtige wandeling, vanwege de diepe afgronden niet per sé geschikt voor mensen met hoogtevrees. Zoals: Marleen, die zeker de tweede ronde een geslaagde poging deed het record "aantal krachttermen per strekkende meter" te verbeteren. Hele stukken vond ze gewoon niet leuk om te doen, maar ze deed het wel. Luctor et Ermergo zullen we maar zeggen. Hulde voor bikkeltje! We houden jullie niet langer in spanning: hieronder zijn de foto's! En uiteraard een klein filmpje. Stinkt wel ... klik!


Richting Montgó vanaf Jesus Pobre
Vanuit Jesus Pobre omhoog. Het begin is geplaveid ...

Mooie pijlstaartrups

Je denkt, een schoonheid voor een mooie grot! Dat eerste is waar, het tweede niet meer: het ruikt nogal indringend naar menselijke uitwerpselen. Bedankt en tot ziens!

Blauw vlas of Frans vlas (Linum narbonense)
Blauw vlas of Frans vlas (Linum narbonense)

Gekapperde Kalfsvoet (Arisarum vulgare)
Gekapperde kalfsvoet (Arisarum vulgare)

Montgó
Zó prachtig is het in het park van de Montgó

Montgó

Traliestinkzwam (Clathrus ruber)
Traliestinkzwam (Clathrus ruber), met dank aan Cees Koelewijn voor de determinatie.

Montgó

Montgó
Tussen de topjes door zie je de Middellandse zee. Niet zichtbaar, maar aan de horizon
van het meest rechtse doorkijkje ligt Valencia

Wilde narcis (Narcissus assoanus)
Wilde narcis (Narcissus assoanus)

Montgó
We zijn weer beneden!

Die ouwe lui van tegenwoordig ...
Hebben we het al een keer gehad over die jeugd van tegenwoordig? Nou, ze kunnen er soms misschien niks aan doen! We zitten op een camping met écht alleen maar de-ouders-van. Dus als we een afwasbak zien die er uit ziet als op de foto hieronder, dan weet je het wel: met zo'n voorbeeld waren die kinderen gewoon kansloos. Galg en rad, reddeloos.
Je kunt hier uit de spoelbak een leuke maaltijd schrapen!
Maar: er is méér! Nee! niet meer! horen we jullie uitroepen. Jawel: staan we een beetje gezellig af te wassen, komt er een pensionada aanlopen met een flinke vuilniszak. Die propt ze in de al overvolle minicontainer die alleen bedoeld is voor voedselresten en dergelijke. Wanneer Marleen zegt dat de zak (niet de pensionada) beter in de grote containers bij de weg past, zegt het type gewoon: "maar daar ga ik niet naar toe, ik zal wel even gaan vragen of ze deze container willen legen"!
Dus dan betaal je een armzalige € 12,50 per dag voor je reuzencamper met stroomslurpende koelkast, magnetron, oven, verlichting en verwarming op een camping met gratis WiFi, warm water bij de afwas, bij de douches en de wastafels. Een camping waar je de mannetjes elke dag in de rij ziet staan om de grijze poepcontainers met de nachtelijke nood voor nop te kunnen ledigen. En dan vind je het te veel om 50 meter verder te lopen om je vuilnis in de daarvoor bedoelde vuilnisbak te gooien en moet de onderbetaalde schoonmaakster met jouw zooi gaan sjouwen?!

Arme arme kinderen ...

Daar is-ie weer, de Pot cosy

Jut en Jul gingen naar Frankrijk en Spanje, met grote(re) tent, met tweepits Campingaz kooktoestel met zo'n lekkere grote gastank er aan vast. Wat een luxe. Uiteraard is ook gaz niet eindeloos en moest er geruild worden. Inmiddels zaten we in Spanje en daar zijn de leveranciers van Campingaz toch wat dunner gezaaid dan in Frankrijk. Internet geraadpleegd en jazeker, Spanje heeft een officiële Campingaz-dealer, Cepsa (oa van de benzinestations), die helaas voor Jut en Jul alleen de grootste én de kleinste stalen tanks dealt - dus niet het middenformaat waar wij over beschikten.
Campingaz in Spanje - Cepsa
Alleen deze tanks kan Cepsa leveren. Wees gewaarschuwd!

Omdat een nieuwe tank een klein fortuin kost, besloten we ontzettend zuinig om te gaan met de kleine wegwerp-cartridges die we ook bij ons hadden. Twee stuks. Hoe rekken we het leven van die kleine rakkers?
Entrada el Pot cosy. Dus: eitje koken? Eén minuut koken, daarna 2 minuten in de PC voor een zacht eitje (Hans, niet dat hij een zacht eitje is, maar dat vindt-ie lekker) en fijn lang in de PC laten zitten voor het harde ei van Marleen. Scheelt minuten gas. Quinoa? Geen 11 minuten zoals op de verpakking staat, maar slechts vier, gevolgd door 10 minuten PCen. Tomatensoep? Broccolisoep? Wortelsoep? Bietensoep? Vijf minuten koken, daarna doorgaren in de Pot Cosy.


De pot cosyb
Niet alleen gaan onze cartridges zo langer mee, wat logischerwijs geld scheelt (Jan Splinter moet nog wel door de winter), het is ook leuk en bijzonder milieubewust. Geen enkele reden voor wie dan ook om ze niet te gebruiken. Dus! Aan de knutsel!

Edith en Roland 

Behalve vier prachthonden, een mooie gereedschapsset en een heerlijk straalkacheltje, hebben onze Belgische overburen Edith en Roland een fijne neus voor gezelligheid. Het begon er al mee dat we opeens een heerlijk bordje eten kregen. Zomaar! Lief hè?! En daar bleef het niet bij.   
Lekker hapje!
Een paar dagen later volgde er een fijn bordje heerlijke rijst met kip en even later de uitnodiging om met z'n viertjes in Dénia tapas te gaan eten. Dat hebben we geweten! Doel van de trip was tapas-bar Txoko (klik!). Bij elk drankje een forse tapas naar keuze, of een tapas-verrassing-van-de-kok. Verrassing zeg maar. Uiteindelijk hebben we vier rondjes gedaan en een aantal lekkernijen voor de absoluut eerste keer gegeten. Zoals daar zijn: slakken (zeer eetbaar), tripa (maag; pittig en eveneens zeer eetbaar) en sepia, ook niet te versmaden.
Kleine schets van een tapas-extravaganza. Onder het toeziend oog van Edith (rechts, met restje wijn in het glas), pulkt Hans een slak uit het huisje.
Op de voorgrond nog een schaaltje sepia


En na de tapas was het nog niet afgelopen! Enkele dagen later hebben we gebakken zoete pepertjes (Pimientos de Padrón) en gamba's gegeten. 
De pimientas worden gebakken

Straks komen de gamba's. Eerst even voorspoelen ...

De gamba's in de pan. Zodra ze krom liggen moeten ze omgedraaid worden.

Gamba meister Roland


En verder ...

Hoewel het hier meer dan goed vertoeven is, breken we na een maand op de camping toch weer op en gaan we langzaam maar zeker terug richting Nederland. Niet direct, we blijven nog een week in Ayodar, maar eerst een paar dagen in Valencia. Om alvast in de stemming te komen vinden jullie hier twee links naar het prachtige lied over deze prachtige stad. Voor de liefhebbers van de klassieke noot: Placido Domingo: klik! en voor de fans van het Belgische levenslied de onnavolgbare Eddy Wally: klik!  

Tot snel!

zaterdag 3 november 2018

Spanje - Sitges en Parc del Garraf, L’Ampolla en Els Ports

Après le déluge

Weten jullie nog hoe het zat met het noodweer, die laatste nacht in Frankrijk? Hier een korte impressie van the day after: klik!

Catalunya lliure!

We gaan naar Spanje. En dat moeten we dan zachtjes zeggen, want volgens de bewoners van dit deel van het Iberisch schiereiland, gaan we eigenlijk naar het hopelijk-ooit-nog-eens onafhankelijke Catalonië. Via een mistige, waaierige en koude pas (welkom in het warme Catalonië. Video: klik!) gaan we verder. Overal zien we het symbool van het streven naar onafhankelijkheid: gele lintjes. Het symbool, teken van solidariteit met politieke gevangenen, met zieken, met soldaten van vredesmachten waar ook ter wereld, is gehacked door de Catalanen: een teken van solidariteit met in voorlopige hechtenis genomen Catalaanse politici. We zien lintjes aan hekken, brugleuningen, balkons, op straat geschilderd, op posters. Het is de Catalanen serieus. Ze willen onafhankelijkheid, ze willen hun politici terug. Met zó veel lintjesvertoon móet het wel goed komen! We dragen ons steentje bij aan de yellow-ribbon movement met deze gouwe ouwe: klik!

Parc del Garraf

Naar Sitges en Parc Garraf

Mooi! Via secundaire wegen rijden we in een boog om Barcelona heen. In de verte zien we de prachtige pieken van het massief van Montserrat.
We willen naar Sitges, volgens doorgaans goed ingelichte oud-collega Ruud het Gay-capital van Spanje. Er zijn echter meer dwingende redenen om naar Sitges te gaan: het ligt aan de voet van Parc Garraf, een door toeristen weinig bezocht regionaal park vol met moois. Fijn wandelen dus!
Camping El Garrofer (de sprinkhaan) in Sitges is de enige die open is én is er zo een die we normaliter laten lopen: groter dan groot, met alles erop en eraan. In deze tijd van het jaar een bijna 100% pensionado-camping. Wat dat betreft zijn we dus op onze plaats - hoewel we absoluut de enige leden van de grijze golf zijn die niet met een camper of caravan op weg zijn, maar met de tent. Wel een grotere dan tijdens de wereldreis!
In het weekend verandert de populatie kampeerders enorm: de locals komen, wellicht uit het overvolle Barcelona. Met hun gezinnen, hun muziek en filmavond voor de kinders, met hun hondjes en met hun avondwandelingetjes in typisch Spaans tempo. Je weet wel: superslowmotion, ze vallen nét niet om ...


Prachtig weer

Hoewel het ‘s avonds en ‘s nachts al flink frisser wordt, hebben we overdag meestal nog lekkere temperaturen. Wat we niet eerder meegemaakt hebben was una tormenta espanyola: een van de nachten beleefden we een onweer waar de bui in Llauro (zie vorig blog: klik!) bij verbleekte. De grond trilde er van en het onweer ging uren achter elkaar door! De volgende ochtend kropen er overal enorme regenwormen uit de grond. Zonder overdrijven: zeker 50 cm lang en 1 cm dik..
Regenwormpje ...





Parc del Garraf

Echt zo’n beetje om de hoek van Sitges ligt Parc del Garraf. Nooit van gehoord zeker? Wij eerst ook niet. Goeie vondst van Marleen. Via het onvolprezen Wikiloc zoeken we een paar mooie rondwandelingen uit. Nooit van gehoord zeker, van Wikiloc? Wij wel! Een
must voor de buitenmens. Op de site kun je de overal ter wereld door anderen geposte activiteiten bekijken, inclusief foto’s van de omgeving en GPS-tracks. Wandelen, zeilen, routes per kameel, Segway of rolski, je kunt het zo gek niet bedenken. Je eigen activiteit kun je ook posten en daarmee anderen weer op weg helpen! Hier is de website: klik! Niet de app installeren hoor - dan moet je flink voor de GPS-tracks betalen en dat is eigenlijk gewoon geld verdienen aan de moeite die anderen hebben gedaan om hun tracks op te nemen en te uploaden.
Parc del Garraf
In Parc del Garraf

Ingang van Cova Negra, Parc del Garraf
Ingang van Cova Negra, Parc del Garraf

Entonces … twee prachtige wandelingen in Parc del Garraf, we doen nog wat foto’s zodat jullie een indruk krijgen! Een behoorlijk gedeelte van de eerste wandeling lopen we over een gravelweg waar ook verkeer kan komen, maar het blijft rustig en het grootste deel van de tijd is het alsof we helemaal alleen zijn.

Uiteraard kan al dat wandelgeweld niet zonder een goed ontbijt. Wat eten wij als pensionado zijnde ‘s ochtends? Muesli met noten en zaden, verse banaan, bosbessen, Griekse yoghurt. Thee. Glaasje verse jus. Gekookt eitje (waar Hans altijd zo’n bizar rijmpje over heeft: “Aatje eetje eitje". Arme Marleen). Daarna koffie (de een met opgeschuimde melk, de ander Americano) met pure- en melkchocolade. Feestje. Elke dag weer.


Vóór de koffie niet zeuren!


Parc del Garraf
Bosnimf in Parc del Garraf

Parc del Garraf


Parc del Garraf
Even een rustmomentje ...

Een prachtig gemaakte pciknickplaats. Parc del Garraf
Een prachtig gemaakte piknickplaats. Parc del Garraf

Parc del Garraf



L’Ampolla, de Ebro-delta en Els Ports


L'Ampolla Playa
Standbeeld net buiten de camping

We rijden door naar het zuiden! Camping L’Ampolla Playa, tegen de Ebro-delta aan. Bijna niks mis mee, zelfs hele prima camping, behalve dan de felle TL-lampen die de hele nacht blijven branden. We halen van de lamp bij ons in de buurt zes van de acht beugels los waarmee de kap vast zit, wippen die kap een beetje naar voren en draaien de lamp los. Mag niet, maar probleem #1 wel opgelost!
Probleem twee t/m zesduizend zijn de muggen. Een groot deel van de delta is rijstveld geworden: veel stilstaand water, hoge temperaturen, ergo: muggen. We hangen onze klamboe voor de tent om ‘s middags en ‘s avonds veilig half-buiten te kunnen zitten.
Komen we aan de praat met onze camping-buren, blijken ze uit Vries (Dr) te komen. Marleen heeft hier 13 jaar gewoond. Wonder boven wonder wonen ze ook nog eens tegenover Kees, oud-collega en co-RED van Hans! Dat werd even gezellig bieren! Selfie voor het thuisfront:


Gek spul in L'Ampolla Playa
En nog een aparte ontmoeting, Wie weet wat dit is:



Het strand na de storm.
Het strand en de ondiepe wateren van de rijstvelden van de Ebro delta: vogeltjes kijken! We lopen gewapend met verrekijker en fototoestel naar de verschillende uitkijkposten. De vele muggen in de binnengebieden maken dat we sneller dan gewenst naar het strand terug vluchten. Pas dan valt het op: de enorme hoeveelheid plastic afval die na de recente storm op het strand is achtergebleven en binnenkort ongetwijfeld weer in zee belandt.

Terwijl de Ocean Cleanup, opgericht door de Nederlandse jonge coole briljante gozer Boyan Slat, net begonnen is met de eerste opruimactie (website: klik!), zien we dat er ook een grote voorkant van het probleem is. Op dit gedeelte van het strand zijn geen prullenbakken - misschien had het uitgemaakt en was het de Middellandse Zee bespaard gebleven: waterflessen, snoepzakjes, big bags, doppen, visnetten, boodschappentassen, lollystokjes, sausflessen, jerrycans, kratten, deksels, bloempotjes, isolatiebuis en andere niet meer te identificeren zooi.

Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa
Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa
Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa
Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa
Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa
Ocean Cleanup: plastic afval op het strand van L'Ampolla Playa 


Voorkomen is beter dan genezen, daarom nemen we wat rommel mee naar de prullenbakken verderop - onze druppel water op een gloeiende plaat.

Hier hoort afval thuis.

Kwalletje

L'Ampolla Playa
L'Ampolla Playa

L'Ampolla Playa

L'Ampolla Playa
Happy as can be!
Je komt soms wat tegen ...
De voorlaatste dag van ons verblijf hier rijden we nog een stukkie rond in de delta. Het is even prutsen over de smalle weggetjes om op de juiste plek te komen, maar dan zien we duidelijk dat de grote zwermen die vanuit de verte op spreeuwen leken, zwarte ibissen zijn. Veel vogel is dat!
Rijstvelden in de Ebro-delta
Rijstvelden in de Ebro-delta
Verder tikken we nog wat af: blauwe reiger, grote en kleine zilverreiger, koereiger, kleine plevier, bruine kiekendief en een hele dikke zooi muggen. Verder nog een fijne verrassing voor de portemonnee: tanken aan de rand van het dorp Deltebre: Euro95 voor € 1,22 per liter. Daar heb je het zelfs in Luxemburg niet voor!


Els Ports

Het achterland van de Ebro-delta is bijzonder: het op veel plaatsen onaangetaste Els Port. Om er te komen en aan de randen ervan rijden we door uitgebreide olijfboomgaarden. Nieuwe en oude: de verwildering is duidelijk, veel bouwvalletjes ook.


Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

We wandelen twee keer in Els Ports: veel te weinig! Het is een indrukwekkend karst-massief. De eerste wandeling begon rustig aan, dwars door een beekje heen. Het laatste stuk ging flink omhoog door een steeds smaller wordende kloof, over enorme keien van een rivierbedding. Video: klik!
Parc Natural dels Ports
Nèt te diep! Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports


De tweede wandeling was een absolute topper. We waren nog maar net begonnen of we zaten al bijna sprakeloos om ons heen te kijken: klik! en nog maar een keer: klik!
Steile kliffen, sterk uitgesleten rotspartijen met steenpilaren, grotten en spelonken: klikkerdeklik!


Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports
FF leunen ...

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Parc Natural dels Ports

Zeker voor iemand met hoogtevrees waren er enkele onaangename verrassingen wanneer je, zoals wij, het rondje tegen de klok in loopt in plaats van andersom. Je komt dan een bijna loodrecht stuk pad tegen waarbij je moet kiezen: teruglopen of tegen alles en iedereen gaan fulmineren, uiteindelijk zeggen dat je het kunt en dan gáán. Dat is, uiteindelijk, de maner waarop Marleen dit onverwachte obstakel heeft overwonnen ...
Bikkeltje!
Parc Natural dels Ports
Stukje steil naar beneden!

Behalve de foto’s hebben we uiteraard ook een video van Marleen’s luidruchtige overpeinzingen … KLIK!


Down to Earth (2)

Een lijstje: San Francisco, Yosemite, Kings Canyon / Sequoia, Death Valley, Zion, Red Canyon, Bryce, Escalante Petrified Forest, Burr Trail Road, Capitol Reef, Canyonlands - Island in the Sky, Arches, Canyonlands - the Needles, Natural Bridges, Valley of the Gods, Monument Valley, Grand Canyon North Rim, the Wave, Grand Canyon South Rim, Las Vegas.

Dit is alleen al ons VS-lijstje. Misschien wat veel voor twee maanden? En daarvoor en daarna hebben we ook het nodige gezien. Te weinig stil gestaan misschien? Eigenlijk wel en het is dus ook niet zo gek dat we de beelden van onze wereldreis nog steeds op het netvlies hebben en nog niet toegekomen zijn aan verwerken, verteren van alle indrukken. De huidige reis, met niet meer voortdurend gaan, gaan, gaan maar vaker en langer op één plek blijven, is daarom niet alleen goed om te bekijken wat er mooi in Europa is, maar vooral ook om de lange wereldreis lekker te laten bezinken.
Een jaar geleden hadden we net de Himalaya-trails achter de rug! Mogen we FF bijkomen zeg!

Voor die temperaturen doen we het niet!

Het wordt ondertussen flink kouder in L’Ampolla, bovendien sluit de camping binnenkort. Tijd voor een nieuwe move naar het zuiden. We gaan door naar Dénia, op veilige afstand van Benidorm. Blijven jullie ons volgen?