Lente in Nederland en dan verder ...

Dag allemaal!

Eerst even wat technisch gedoe: de web-service die de automatische berichtgeving verzorgde wanneer we een nieuw blog hadden afgescheiden, stopt er mee. Jammer & gedoe. Maar niet getreurd: we nemen het heft in eigen handen en sturen vanaf dit blog iedereen zelf even de link toe. Klik! en lezen maar! 

Lente in Nederland

Voorjaar 2021: het zal niemand ontgaan zijn dat het weer niet bepaald lekker was. Koud en regenachtig! Toch waren er dagen, soms wel twee achter elkaar, dat het echt heerlijk was. En veel van die dagen waren we op pad!

Zomer?

't is weer voorbij die mooie zomer'. Wie kent deze klassieker niet, dit standaardwerk uit de Nederlandse muziekgeschiedenis? (Hierzo: klik!) De zomer die zowat in mei was begonnen. Dat gevoel hadden we in extremo de laatste twee dagen van maart (!) Uitgesproken prachtig weer, heerlijk warm. Plaats van handeling: Veluwe, omgeving Epe.
Echt mooi hoor, dit stukkie Nederland. 

Voor Hans ook een brok jeugdsentiment: we liepen langs "Heidebad". Begin jaren zeventig is hij daar met zijn vader, moeder en zussen op vakantie geweest, in het vakantiepark van de Industriebond. Droppings, zwembad, zanderig voetbalveld, het was er allemaal 😀

Anneke

Anneke is een vriendin van ons en zij wandelde een stuk van het Pieterpad. Een deel van een etappe hebben we meegelopen. Mooi hoor: het noorden van Drenthe! En we hadden behalve onszelf natuurlijk ook van alles lekkers meegenomen. Voor de opkikker!

Even Anneke ondersteun op het Pieterpad, met koek en zopie!

Klein Hoefblad

Vera

Lange vriendschappen - Marleen en Vera hebben er zo eentje: 40 jaar! Dat moest gevierd en de Sallandse Heuvelrug en Lemelerberg waren het toneel van feestelijke en gezellige uitspattingen. Onze kamer in het Fletcher hotel in Hellendoorn werd volgestouwd met lekkernijen, die na een dag wandelen goed smaakten. Op naar de volgende 40 jaar!

Al 40 jaar bevriend, iets om te vieren.

Robin

Hetzelfde hotel was trouwens ook de uitvalsbasis van het uitje dat we aan Robin, de dochter van Hans, gegeven hebben. Geslaagd voor haar HBO diploma Social Work. Fantastische doorzetter, deze dame 😍

Omdat in verband met Corona een groter uitje nog niet kon (is een groter uitje dan een "ui"?), ging ze alvast een weekendje met Hans op stap. Was hartstikke gezellig!

Vader en dochter 

Sjouwen!

We dachten: we doen een weekje volle bepakking op de Veluwe. Mooie oefening voor het grote werk, later.

Echt mooi hoor, dit stukkie Nederland. Van Vaassen naar Vierhouten op de eerste dag.

Bossen en heidevelden, vennetjes, overstekende gladde slangen (video: klik!), wat een weelde.

Helaas waren de weergoden, volgens de voorspellingen, ons niet goed gezind. De geplande derde dag en verder zouden in het water vallen en daar hadden we nu even geen zin in. Kom zeg! Dus de tweede dag retour naar de auto. Blijft een mooi gebied!

Twee dagen met volle bepakking, effe weer wennen.

Kasteel Cannenburgh,  hier heb ik mijn laatste glasexpositie gehouden.

Zandhagedis

Gladde slang

Intermezzo: daktentlift.

Stel: je woont klein, formaat garage. Je hebt wat wensen, één ervan is een daktent. Dat kan, toch?

Puntje is dan: waar laat je het ding. 210x145x40 cm. Het is niet niks. Oplossing 1: onder het bed. Dus hoge poten gemaakt, bed omhoog gezet, twee krachtige mannen uit de buurt geregeld om de daktent de studio in de sjouwen en klaar is Kees!

Alleen: die krachtige mannen zijn niet altijd beschikbaar (er moet ook gewerkt worden zeg), dus we zochten naar iets wat we zelf konden regelen. Oplossing 2: in de touwen onder de carport! Met een dakkoffer-lift, een daktent-lift dus.

Ding besteld, aan het plafond van de carport geschroefd, test-object ingeschakeld om de belasting te controleren (prachtige video met belangrijke rol van Marleen: klik!), twee krachtige mannen uit de buurt geregeld om de daktent weer naar buiten te sjouwen in de touwen gehangen, presto! Bewegend: klik!

Zijn wij ff self-supporting!

Daktent: de eerste stapjes op de Maasduinen

Hij (zij?) is fijn! We zijn een kleine twee weken in de Maasduinen geweest, een natuurgebied pakweg tussen Nijmegen en Venlo. Lekker geslapen joh! Hoog en droog op een boerencamping.

Ook nog een paar dagen met Ferry en Marijke opgetrokken (zij scoorden nog een overstekende das!), verder meerdere bevers van veraf én dichtbij gezien, wielewaal gehoord (niet gezien, helaas), ijs, koffie en gebak genuttigd. Kortom: een daverend succes.

Het bevalt uitstekend!

Goudtor 

Ferry en Marijke!

't is maar dat je het weet!😂

Feest op Schiermonnikoog

16 juni vieren we ons geregistreerd partnerschap ("gearresteerd partnerschap" maakten de kinderen daar vroeger van…). Dagje met de boot naar Schier. Fiets mee, doordeweeks, zal wel rustig zijn. 

Not! Nog nooit meegemaakt: de rij met fietsers stond tot op de weg! Onvoorstelbaar. De boot van half tien voer zonder ons weg, maar een half uurtje later waren we aan boord van de tweede boot. 

Heerlijk fietsen op het eiland, kiekendieven zien zweven, koffie met lekkers bij MadebyMaud (absolute aanrader. Klein tentje, klein terrasje, maar geweldig vers en zelfgemaakt gebak. Klik!)

Eind van de dag wijntje en nachos bij de Berenplas, daarna naar huis.

Dagje Schiermonnikoog, nog nooit eerder zo'n rij voor de fietsers meegemaakt!

Brandganzen

Rietorchis

Grote keverorchis (Cees en Jannie moeten nog ff bevestigen of dit klopt...)

Weer op avontuur! 

We gaan naar Spanje! Het plan is te starten met de GR11, een lange-afstand wandelroute dwars door de Pyreneeën, van West (Atlantische kust) naar Oost (Middellandse Zee). 852 km lang. Vóór het zover was, moest er nog het een en ander gebeuren.

Inpakken

We pakken in voor backpacken, wild- en campingkamperen met tentje en daktent, voor warm, koud en zo-zo weer, voor droge en natte dagen, voor badslippers, watersandalen en wandelschoenen (trailrunners uiteraard), voor lezen, foto's maken en verrekijken, voor stroomloos, zelfstroom en campingstroom. Kortom: meer dan dat in een weekendtasje past, masr toch moet alles in en op onze Toyotaatje!

Dat heet: een uitdaging. Dat start met: een uitdragerij. Dat eindigt met: alles op een vaste plek. Dat heet voor Hans: een uitdaging!

Wegwezen

We tuffen rustig naar het zuiden en passeren ongestoord de Belgische en Franse grens.

De ruime ringweg rondom Parijs (A86) is een verkeersinfarct, de rest is prima te doen. We overnachten in ons daktentje in een bos en twee keer aan een riviertje. Heerlijk, weer een soort zwervers uithangen! En als we dan boven de steile rotsen langs de oevers van de Lot, elf zwarte wouwen ziet rondcirkelen, dan beseffen we dat cadeautjestijd weer is aangebroken!

Tenslotte komen we aan op een camping, net ten oosten van Andorra. Hier kunnen we de komende tijd de auto laten staan, terwijl wij in de Pyreneeën aan het sjouwen zijn. 

Met de trein naar de westkust

Kaartje gekocht, de aardige campingbaas bracht ons naar het station. Waren wij mooi op tijd … om te zien dat de trein naar Toulouse geannuleerd was. Iets met verdacht pakketje. De mevrouw-achter-het-loker begreep onze situatie, maar kon niets anders doen dan ons over te boeken naar de trein de volgende dag. Jammer op zich, maar stel dat we de ochtendtrein hadden genomen…dan hadden we in Toulouse vast gezeten! Nu konden we de rugzak oppakken en een mooi wild plekje zoeken om relaxed de middag door te komen en te slapen.

Tja...........arm autootje!

Nog even een dagje gezellig samen zijn!

De GR 11

HW, afwassen!

Effe chillen!

Water zuiveren, te veel runderen in de buurt!

Even weer inslingeren, zoals Hans het altijd noemt!

Jop zijn verjaardag vieren!

Dat slapen viel nog ff tegen (luxepaardjes he, daktent gewend…), maar goed: volgende ochtend video-bellen met Jop (25 jaar al weer), koffie met cheescake om het te vieren en opnieuw mooi op tijd op het station.

De trein gaat … we kunnen los!