Thuiskomen - thuis zijn

Thuiskomen

Het zal weinigen ontgaan zijn dat er wat tijd is verstreken tussen het nieuwe blog en het vorige. Hoe dat komt? We hebben niks meegemaakt! Flauwekul natuurlijk, we hebben meegemaakt en vooral veel geleerd.
We zijn thuisgekomen (23 juni), opgehaald door Robin en Douwe.

L

Uiteraard hebben we onze spullen schoongemaakt en opgeruimd en onze studio voor het eerst echt bewoond. Bevalt prima! Een week later hebben we samen met Robin, Jop opgehaald die 2,5 maand in Canada heeft rondgereisd. We zijn met de “zomervakantie” bezig geweest, hebben familie en vrienden bezocht (sorry, allemaal was onmogelijk) en hebben onze plannen voor het najaar van 2017 en verder uitgewerkt (daarover later meer.) Tenslotte hebben we onze spullen opnieuw ingepakt, deze keer een auto vol, zijn naar Frankrijk gereden om daar, de eerste volle week samen met vriendin Nieke, de draad van het reizen weer op te pakken (zie paragraaf “zomervakantie”). We hebben één ding onvoldoende gedaan, iets dat we van te voren niet hadden zien aankomen en dat we de volgende keer na een lange reis, beter gaan doen.

Thuis zijn

Thuis zijn na een lange reis is, hebben we gemerkt, iets totaal anders dan thuiskomen en bezig gaan met de dingen van de dag en de reizen die later komen. Thuis zijn, is thuis en niet bijna alle dagen bezig met iets anders. We kunnen het niet beter uitleggen dan met het volgende verhaal:

Zo renden en vlogen wij door de dagen heen. Het is ook een beetje de schuld van onze opmerking in het contract met onze huurders, dat wij per jaar maar een maand of twee thuis zouden zijn. Dat doen we een volgende keer dus niet meer, we laten het gewoon open en geven onszelf daarmee alle ruimte om daar tezijn waar we willen, zonder verplichtingen. Want thuis zijn is ook leuk!

Zomervakantie

De zomer brengen we door in Frankrijk. Uiteraard reizen we ook nu op budget. Gelukkig is dat hier met alle Campings Municipal geen probleem. De eerste volle week zijn we op camping Le Chevelu in Bozel, in de Vanoise, tegen de Alpen aan (link; klik!). Een eenvoudige camping met erg aardige en hulpvaardige personeel die de boel bestieren en een behoorlijk druk bezocht restaurant met prima eten. De omgeving is prachtig. Hoogtepunt tot nu toe was de wandeling over de Crête du Mont Charvet. We raden het iedereen aan die over een redelijke conditie beschikt en geen al te erge hoogtevrees heeft. Komende week gaan we de boel verder verkennen, er is vast nog veel meer moois te zien!

De wandeling over de graat is van een bijzondere schoonheid. Meest voorkomend mineraal is gips, dat door het regenwater overal uitgesleten is en de berg het aanzicht van gatenkaas gegeven heeft. In de “gaten” groeit en bloeit het plantenleven uitbundig.

Helaas gaf de vondst van Edelweiss aan Hans weer aanleiding om uit te barsten in bloemlezingen uit zijn favoriete film, “The Sound of Music” en zachtjes en ontroerd het liedje Edelweiss te zingen …

Woorden schieten te kort bij zoveel schoonheid...

Voor de tweede keer ooit zag Marleen (en Hans ook, maar die zag het pas in zoveelste instantie), een Turkse lelie. Prachtexemplaren waren het!

Turkse lelie

Er liep ook een vos rond die waarschijnlijk veel hapjes van toeristen toegeschoven krijgt. Het dier was ook in onze lunch geïnteresseerd en kwam tot op een meter afstand staan schooieren. Niks gegeven: dieren niet voederen! wat ons betreft.

Deze vos is te vaak door toeristen gevoerd!

Contrasten

De bergen ten zuidwesten van Bozel herbergen een groot ski-gebied: Les Trois Vallées (link: klik!). Vanuit Courchevel 1850 (in de zomer gratis parkeren in de ruime parkeergarage), kun je met twee liften omhoog naar de Saulire, op 2738 m. Het is dan een mooie wandeling naar beneden, waarbij een kaart onontbeerlijk is omdat er voor deze afdaling geen routebordjes zijn geplaatst. Daarnaast hebben we goed gebruik kunnen maken van Locus Maps (link: klik!), met de gedetailleerde kaart van Zuid-Frankrijk (let op: de wandelroute die wij genomen hebben staat maar ten dele op de digitale kaart en helemaal op "analoge" kaart, 1:25000 van IGN).

Boven aangekomen zagen we eerst vooral de enorme aantasting waar het gebied onder te lijden heeft: overal kaalgetrokken hellingen, met smalle wegen doorsneden en overspannen met een groot aantal skiliften. Lastig voor ons om daar een oordeel over te vormen, want we skiën zelf ook. Waarom zou je in de zomer dan naar zo'n gebied toegaan? Dat was ook waar we het kort met een wandelaar die we tegenkwamen op de Crête du Mont Charvet, over hadden. Hij is chef reizen van de Volkskrant (link: klik!) en schrijft een artikel over dit onderwerp. Dat zal wat ons betreft een positief verslag worden, want er is genoeg moois te zien. Niet alleen de Crête, maar ook de afdaling van de Saulire. De vergezichten zijn fenomenaal. Bij helder weer (en dat hadden wij een flink deel van de dag) is de Mont Blanc in alle glorie te zien.

 

Zicht op de Mont Blanc vanaf de Saulire

De Vanoise-gletsjer schittert in het oosten en de sterk geërodeerde bergen geven een het landschap een rauw karakter - tot je bij het laatste deel van de afdaling komt, een mooi pad door een groene, bloemenrijke alpenweide, waar meerdere beekjes doorheen stromen. We hebben in ieder geval gezien (geïdentificeerd door Marleen), het Scheuzers klokje, de keverorchis, grote muggenorchis, roodbruine wespenorchis, wespenorchis, sterhyacint (?), berghuislook, stengelloze gentiaan, grootbloemige gentiaan, gele gentiaan, de zwarte rapunzel, het harig klokje, elfenvingerhoedje, roestbladig alpenroosje, altijdgroene steenbreek, sneeuwsteenbreek en de blauwgroene steenbreek.

Berghuislook Sterhyacint (?)

Grote Muggenorchis

Een half jaar Nieuw-Zeeland wordt ‘m niet 

Wie weet het nog? We zouden dit najaar voor een half jaar naar Nieuw-Zeeland gaan. Backpacken, wild kamperen, al het mooie van het noorder- en zuidereiland gaan bewonderen. Gaat niet door. Vorig jaar hadden we verschillende keren uitgezocht wat een retourtje Auckland (vertrek in ons najaar, terugkomst in ons voorjaar) zou kosten. Los van enkele uitschieters naar beneden, dachten we te kunnen rekenen op zo’n € 800 - € 850,- Maar hoe vaak we het deze keer ook opzochten, de prijzen wilden niet dalen. Het bleef rond de € 1100,- en dat is echt veel te veel voor een retourtje.
We konden geen reden bedenken waarom de prijzen zo hoog waren, maar blijkbaar was er iets aan de hand …
In ons achterhoofd spookte al een tijdje een opmerking van Robin rond, die ze maakte toen we met haar een WhatsApp-videogesprek hadden. Ze was op school met vrienden om haar heen. Die vroegen: “wie is dat?” Robin’s antwoord was: “Dat is mijn vader, die is op wereldreis!” 

op wereldreis op wereldreis op wereldreis op wereldreis op wereldreis op wereldreis
op wereldreis op wereldreis op wereldreis op wereldreis op wereldreis op wereldreis

We konden geen reden bedenken waarom de prijzen zo hoog waren, maar blijkbaar was er iets aan de hand … 

Marleen vond het antwoord: Nieuw-Zeeland was geen eindstation, maar een tussenstop. Van een reis om de wereld. Toen was de beer los. Wat staat er op de bucketlist (prachtige film trouwens, “The Bucketlist”, kijk hier maar even, voor wie hem nog niet gezien heeft (link: klik!. Wat is een handige en betaalbare route? Al snel hadden we een route in ons hoofd en om een idee van de kosten te krijgen hebben we reisbureau Kilroy om een offerte gevraagd (Kilroy heeft een speciale sectie, helemaal gericht op round-the-world tickets. Link: klik!. Ongeveer € 3900,- pp. Geen optie voor ons!

Ondertussen hadden we snel zelf wat dingen uitgezocht en het kon volgens ons best een flink stuk goed goedkoper. We hebben onze info naar Kilroy doorgestuurd en de nieuwe offerte kwam op ca. € 3200,- pp. Ook dat vonden we veel te duur. De eerste week nadat we thuisgekomen waren, hebben we eerst de route uitgewerkt: kijk maar eens naar deze animatie: klik!https://www.youtube.com/watch?v=LQ1AGPr_Er0&t=1s

Tegelijkertijd hebben we dagelijks en vaak tot diep in de nacht “op Internet” gezeten om met alle trucs die we kenden, de route die we gekozen hebben zo goedkoop en efficiënt mogelijk te vliegen, zonder in de handen te vallen van prijsvechters waar we slechte reviews over lazen. Dat was trouwens één van de redenen dat we wel thuis gekomen zijn, maar niet echt thuis geweest zijn. (Uiteraard allemaal eigen keuzes, maar ook heel leuk om mee bezig te zijn!)

Inmiddels zijn we wat boekingen betreft op Hawaii aangekomen, voor € 1100,- pp. We verwachten 50% goedkoper uit te komen dan bij Kilroy. Creatief denken helpt!

Koud kunstje…
Uiteraard: later meer ... blijf ons volgen!