Tien jaar eerder gestopt met werken: de wereld in!: september 2020

Opnieuw op reis

Terug van ons avontuur in Chili en Argentinië, hebben we het heerlijk gehad met de kinderen, familie en vrienden in het noorden. Reizen naar de rest van Nederland was uit den boze: corona!

Wandelend in de ruimte van Drenthe tijdens het prachtige weer in april en mei, bestond uit genieten van de omgeving, mijmeren over de bijzondere reis die we net achter de rug hadden en filosoferen over wat we nu zouden kunnen gaan doen, waarheen een vooral: waarheen en wanneer!

Voorbereiding

Met een groot deel van Europa tijdelijk op slot, realiseerden we ons dat we pas weer op pad konden wanneer de meeste, zo niet alle restricties ingetrokken zouden zijn. Als belangrijke voorwaarden voor onszelf hadden we al snel het volgende rijtje:

Met onze eigen auto;
Zo min mogelijk op campings, dus:
Voornamelijk wild kamperen. Dat betekent per def: Frankrijk en/of Spanje, want in veel andere Europese landen met aangenaam weer mag dat niet of nauwelijks;
Zo min mogelijk mensen tegen komen, dus:
Wandelen in de ruimte, liefst eerst in de Pyreneeën, daarna in de Estremadura en tenslotte naar zuidoost Spanje.

Mooi rijtje, vonden we zelf ook! Alleen betekende het nogal wat:

Goed kunnen slapen in de auto (autootje: Toyota yaris);
Voldoende water en eten mee;
Voldoende onafhankelijke koeling, dus: grote elektrische koelbox, dus:
Zonnepanelen mee;
Tweepitsbrander op benzine, met jerrycan op het dak.

Tweede mooie rijtje, we waren goed bezig! Vonden we zelf ook! Zo konden we ons in juni en juli onledig houden met:

Het bouwen van een uitneembaar slaapplatform;

Aan de klus met het slaapplatform

Eén deel van de achterbank eruithalen, en de dag vóór vertrek ook nog eens het tweede deel 😀
Uitzoeken wat voor ons de beste koelbox was (géén thermo-elektrische, die koelen te slecht, géén absorptie, want veel te duur, maar een mooie 32 liter compressorkoelkast, zelfde principe als een gewone koelkast);
Uitzoeken welke zonnepanelen optimaal zijn. Omdat we geen ruimte op het autodak hebben, moest e.e.a. opvouwbaar zijn en tóch voldoende vermogen hebben. Ook: welke laadregelaar, welke kabels en hoe dik. En: waar bestel je zo iets? Niet bij een internetwinkel die naast zonnepanelen ook babykleding verkoopt. Het is een prima 200W opvouwbaar paneel geworden (kleinezonnepanelen.nl), naast een dikke 120Ah AGM accu (amperewinkel.nl). Bert, jongen, jouw adviezen waren weer goud waard!
Benzinebrander! Jaren geleden hebben we tijdens een fietsvakantie in Tsjechië een éénpitter van Coleman in de prullenbak gegooid. Wat een miskoop. Roetende vlammen, lekkend tankje. Helemaal niks. Maar ja, we kunnen deze keer niet op gas overgaan: zo'n beetje elk land in Europa heeft eigen gastanks, die niet in de "buitenlanden" gevuld kunnen worden zonder verlies van garantie een statiegeld). Dus, Don en Jenn, bedankt voor jullie advies over de Coleman tweepitter. Het ding doet het geweldig!
Inslaan van houdbaar voer en het zelf drogen van (punt)paprika, linzen, sperziebonen en omelet: hoe minder we de eerste tijd naar een winkel hoeven, hoe beter! En handig voor het back-packen.

Zó! Lijkt, en is uiteindelijk ook, een fraai rijtje. Heeft wel een hoop denkwerk en uitzoekerij met zich meebracht, dus fijn dat het klaar was. We kunnen weg!

Op weg - maar waar gaat dat heen?

Je maakt wel eens een planning: beginnen met meerdaagse wandelingen in de Spaanse Pyreneeën, dan vóór half september naar de Estremadura (vogeltjes!) en dan doorsteken naar het uiterste zuidoosten van Spanje: de Cabo de Gata (de kinderen hadden Hans op zijn verjaardag zelfs auto- en wandelkaarten van Spanje gegeven!)

Eind juli werd helaas duidelijk dat de Pyreneeën geschrapt moesten worden - een paar weken later viel heel Spanje af: oranje gekleurd vanwege Corona. Conclusie: we blijven voorlopig in Frankrijk.

Onderweg in Frankrijk: het lijkt wel of we nog
in Chili of Argentinië zijn...

Wildkamperen met de auto

Ok. Met de Toyota micro-camper naar Frankrijk en dan gezellig wildkamperen. Nooit eerder gedaan, dus dat kwam wel goed!

Aan de oever van de Moezel 2 nachten oefenen!

En ja hoor: bíjna overal waar we komen, wordt er 's nachts gekampeerd: inhammetjes aan bosweggetjes in de Vogezen, op grindwegen en in bosjes in de Vercors en de Ecrins. Het lijkt alsof corona mensen vindingrijk heeft gemaakt, al is wel snel duidelijk dat wij meestal het langst op één plek blijven.

Vogezen

Vijf jaar geleden waren we hier voor het laatst en hebben we twee driedaagse trekkingen gedaan. Deze keer maken we één (of twee, dat zijn we vergeten🙃) lange dagwandelingen. Het is hier ook het eerst experimenteren met de opstelling van de zonnepanelen, wat op een smalle weg tussen hoge bomen nog niet meevalt…

Bij de Roche des Trois Tables

Haute-Jura

Een dag relaxen en een mooie wandeling! Maar eerst een slaapplekje vinden. We rijden naar een locatie die op iOverlander staat, maar dat blijkt eigenlijk niks: aan een weggetje waar veel dagjesmensen langskomen, 100m verderop is een strandje aan een flink meer. Op de kaart staan echter, even om de hoek, twee watertjes en dat blijkt een klein paradijsje. Helemaal voor ons zelf, dorpje in de buurt voor drinkwater, ruimte zat voor de paneeltjes en mooi weer om te testen hoe het is om in de auto te slapen met de achterklep open en de hoofdjes bijna buiten boord: sterretjes kijken!

Heerlijk in de Haute Jura

Padvinderswerk van Marleen

De wandeling begint met een stevige klim door het bos, dan een hele tijd op een neer (ook wel zinloos heuvelen genoemd), rustig naar beneden een afsluiten met een drankje uit de koelbox!

Eind van de middag...

Vercors

We schrijven 2003: de eerste vakantie met ons viertjes, in La Chapelle-en-Vercors. Een opblaas-krokodil, bultje op papa en vale gieren boven het plateau zijn directe herinneringen! In 2015 waren we er met z'n tweetjes en hebben daar een mooie driedaagse trekking op het plateau gedaan. Nu blijven we vanwege het weer aan de westkant van het gebied.

De weg is uitgehouwen uit de bergwand.

Eerst maar es een plekje voor de nacht zoeken: Marleen ziet tijdens het rijden over de omhoogvliegende slingerweg een klein paadje naar links en wat blijkt: een heerlijk watervalletje met poeltje. Heavenly!

Bij een prachtig poeltje in de Vercors

Geen goede plek voor de tent en regen dus slapen we nogmaals in de auto. De volgende dag gaan we verder omhoog en zoeken uit waar we zullen gaan wandelen. We overnachten in een verlaten steengroeve (hadden we nooit gedaan als we de ervaring van Chili en Argentinië niet hadden gehad).

De dag daarop lopen we een zeer mooie bosrijke wandeling een besluiten die middag weer naar "ons" poeltje te gaan … bezet! Geen nood, we redden ons prima! Wassen in het riviertje, tentje opzetten iets hogerop, met uitzicht over het dal in de verte en … tussen een stel droge koeienvlaaien!

Tussen de koeienvlaaien. Verveelt nooit!

Gelukkig waren we wat dat betreft wel wat gewend: de koeienvlaaien op de Azoren waren talrijker én natter (klik!)

De volgende nacht slapen we voor het eerst op een camping in de buurt: dikke regen en onweer wordt verwacht én komt ook. Tijd om verder te rijden naar een gebied waar we (samen) nog nooit geweest waren en wat ons dat biedt waar we van houden: bergen!

Ecrins

Lac du Goléon

Wollegras en sneeuw: het wit van deze Alpen

Vlák bij twee Tour de France toppen (Col de Lautaret en Col du Galibier), ligt La Grave. Weinig interessant en druk, dus nog iets verder doorrijden richting de Cols, naar Villar d'Arene. Zijweggetje langs de rivier. Parkeren naast een bosje, tent opzetten en drie dagen blijven staan!

Jan met de pet

Zomererebia

Keizersmantel

Marmot - altijd leuk om weer te zien

Hartstikke mooie wandelingen gemaakt, heerlijk uitgerust en een nieuwe dimensie toegevoegd aan wat Marleen op RTV Drenthe al noemde: ff douchen! (klik!).

De tovermachine

Onze 20 liter "camp shower" produceert heerlijk warm water, de bezwete velletjes worden daaronder schoon en glad!

Nog twee zonnewondertjes: Sunnan van IKEA.
Gaan al ruim 20 jaar mee

En de bergen van de Ecrins blijven trekken! We rijden door de onwaarschijnlijk drukke toeristenplaatsjes in het gebied ten westen van Briançon, de Serre Chevalier. Volle terrassen, volle straten. Ziet er toch wat onwerkelijk uit. Wij karren door, kiezen het oost-west dal van Freissinières en vinden, na twee nachtjes op een "tussenpauze", het - voor ons - ideale wildkampeer nisje. Schaduw en zon, riviertje op 45 seconden lopen, en een prachtige wandelomgeving!